రచయిత: ఖుష్బూ అగర్వాల్
అనువాదం: జయ శ్రుజన
లైంగిక నేరస్థుల కోసం దేశవ్యాప్తంగా రిజిస్ట్రీని రూపొందించిన ప్రపంచదేశాలలో భారతదేశం, 9 వ దేశంగా అవతరించింది. లైంగిక నేరస్థులపై నేషనల్ డేటాబేస్ (ఎన్డిఎస్ఓ) ప్రభుత్వ అధికారులకు లైంగిక నేరాల కేసులలో సమర్థవంతమైన ట్రాకింగ్ మరియు విచారణలో సహాయపడటానికి మరియు నేరస్థులలో నిరోధాన్ని సృష్టించడానికి ఉద్దేశించబడింది. నేషనల్ క్రైమ్ రికార్డ్స్ బ్యూరో, హోం మంత్రిత్వ శాఖ ఆధ్వర్యంలో, డేటాబేస్ నిర్వహణ మరియు దాని నవీకరణకు(రెగ్యులర్ అప్‌డేట్‌) బాధ్యత వహిస్తుంది. ఈ రిజిస్ట్రీ, ఘోరమైన డిల్లీ గ్యాంగ్ రేప్ కేసుకు ప్రతి స్పందన.
రిజిస్ట్రీలో “అత్యాచారం, సామూహిక అత్యాచారం, పోక్సో మరియు ఈవ్ టీజింగ్ ఆరోపణలపై దోషిగా తేలిన నేరస్థుడి”యొక్క పేరు, చిరునామా, ఫోటో, వేలిముద్ర మరియు ఆధార్ కార్డు నంబర్లు ఉంటాయి. పోలీసులతో పాటు చెట్లన్నీ విధించె మరియు చట్ట అమలు కొరకు నియమించబడ్డ అధికారులకు కొత్త కేసులలో నేరస్థులను సమర్థవంతంగా గుర్తించడం మరియు అనుమానితులను తగ్గించడానికి రిజిస్ట్రీకి ప్రాప్యత ఉంటుంది. బాల్య లైంగిక నేరస్థులను కూడా రిజిస్ట్రీ పరిధిలో చేర్చాలని యోచిస్తున్నట్లు కేంద్ర మహిళా మరియు శిశు అభివృద్ధి శాఖ మంత్రి తెలియజేసారు. దీని అర్థం డేటాబేస్లో వారి పేరు నమోదు అయిన తర్వాత ఈ పిల్లలు కూడా అదే పరిణామాలను ఎదుర్కొంటారు మరియు, వయోజన నేరస్థులు వాలే పరిమితులు ఉంటాయి. రిజిస్ట్రీలో ఈ బాలలను చేర్చడం బాల్య న్యాయస్థానాల భావనకు విరుద్ధం. పిల్లలకు శిక్ష లేని శిక్షను ఇవ్వడానికి భారతదేశంలో బాల్య కోర్టులు ఏర్పాటు చేయబడ్డాయి. అయితే వారిని డేటాబేస్లో నమోదు చేయడంవల్ల బాల్య న్యాయ వ్యవస్థ యొక్క ఈ ప్రాథమిక ప్రయోజనానికి విరుద్ధంగా ఈ పిల్లలను జీవితకాల శిక్షకు గురి చేస్తుంది.
రిజిస్ట్రేషన్ అవసరాలకు అనుగుణంగా బాలబాలికలను బలవంతం చేయడం, రిజిస్ట్రీకి ఆదారభూతమైన రెండు తప్పు ప్రతిపాదనలపై ఆధారపడి ఉంటుంది.
- మొదట, రిజిస్ట్రీ యొక్క ప్రధాన లక్ష్యం నేరస్థులలో నిరోధాన్ని సృష్టించడం ద్వారా లైంగిక నేరాల సంఖ్యను తగ్గించడం. ఒకప్పుడు నేరం చేసిన వ్యక్తులు తిరిగి అపరాధానికి ఎక్కువ అవకాశం ఉందని తప్పు ప్రతిపాదన మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. భారతదేశంలో బాల్య రెసిడివిజం(చేసిన నేరాన్నే మళ్ళీ చేయుట) రేటు 5.4% మాత్రమే అనే వాస్తవాన్ని చదివినప్పుడు ఈ ప్రతిపాదనతో సమస్య స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. రెసిడివిజం రేట్లు చాలా తక్కువగా ఉన్నందున, ఈ పిల్లలను రిజిస్ట్రేషన్ ప్రక్రియకు అనుగుణంగా చేయమని బలవంతం చేయటానికి ఎటువంటి సమర్థన లేదు, ఎందుకంటే వారు తిరిగి అపరాధానికి గురయ్యే అవకాశాలు చాలా తక్కువ.
- రెండవది, లైంగిక నేరస్థులను నమోదు చేయడం లైంగిక నేరాలు అపరిచితులచే చేయబడతాయి అనే ఆలోచనపై ఆధారపడతాయి. ఏదేమైనా, భారతదేశంలో 93% లైంగిక వేధింపుల కేసులలో, బాధితురాలికి తెలిసిన వ్యక్తి చేత నేరం కొనసాగుతుందని ఆధారాలు చూపిస్తున్నాయి. అపరాధి బాధితుడికి తెలిసిన వ్యక్తి అయితే, అలాంటి రిజిస్ట్రీ దేశంలోని అధిక లైంగిక నేరాల రేటు సమస్యను పరిష్కరించదు. రిజిస్ట్రేషన్ బాధితురాలిని కుటుంబ సభ్యుడి నుండి కాపాడదని మరియు అందువల్ల లైంగిక వేధింపుల నుండి రక్షించబడదని అనుకోవడం చెల్లుతుంది.
భారతీయ రిజిస్ట్రీ ఎక్కువగా 2006 లో ప్రవేశపెట్టిన యునైటెడ్ స్టేట్స్ యొక్క సెక్స్ అపరాధుల రిజిస్ట్రీ నుండి ప్రేరణ పొందింది. యుఎస్ రిజిస్ట్రీలో వయోజన లైంగిక నేరస్థుల మాదిరిగానే రిజిస్ట్రీలో బాల్యదశలు ఉన్నాయి. ఎన్డిఎస్ఓ తన యుఎస్ నుండి ప్రేరణ పొందింది కాబట్టి, భారతీయ రిజిస్ట్రీలో బాలలను చేర్చడానికి ముందు, యుఎస్ లోని డేటాబేస్లో నమోదు చేయబడినప్పుడు పిల్లలపై దాని ప్రభావాన్ని అధ్యయనం చేయడం అవసరం.
రిజిస్ట్రీలో చేర్చడం వల్ల ఈ పిల్లలకు భారీ మానసిక హాని కలుగుతుందని, ఉజ్వలమైన భవిష్యత్తును పొందడంలో వివిధ అవకాశాలను కోల్పోతుందని యునైటెడ్ స్టేట్స్ లోని వివిధ అధ్యయనాల నుండి గమనించవచ్చు. రిజిస్ట్రీలో ఉంచబడిన పిల్లలకు కలిగే మానసిక హానికి ప్రత్యేక శ్రద్ధ అవసరం, బహుశా పెద్దలకు ఇచ్చిన దానికంటే ఎక్కువ ఎందుకంటే కౌమారదశ ఒక అభివృద్ధి దశ మరియు ఈ దశలో ఏదైనా మానసిక హాని జీవితకాల బలహీనతకు దారితీస్తుంది. ఏది ఏమయినప్పటికీ, పిల్లలకు ఇటువంటి కోలుకోలేని హాని ప్రత్యేకంగా యుఎస్‌లో రిజిస్ట్రీ యొక్క బహిరంగ నోటిఫికేషన్‌కు కారణమని చెప్పవచ్చు, ఈ అవసరం ఇంకా భారత రిజిస్ట్రీలో చేర్చబడలేదు. సంబంధం లేకుండా, కేవలం “లైంగిక నేరస్థుడు” గా ముద్రవేయబడిన చర్య తీవ్రమైన మానసిక ప్రభావాలను కలిగిస్తుంది, ఎందుకంటే ఇది నిర్మాణాత్మక సంవత్సరాల్లో పిల్లల ఆత్మగౌరవాన్ని ప్రత్యక్షంగా ప్రభావితం చేస్తుంది. అంతేకాకుండా, రిజిస్ట్రీకి ప్రాప్యత ఉన్న పోలీసు అధికారుల చేతిలో ఈ చిన్నపిల్లలను వేధించే అవకాశం కూడా ఉంది. రిజిస్ట్రీలో చేర్చడం వల్ల, ఈ బాలలను పోలీసు అధికారులు చాలా తరచుగా సంభావ్య నిందితులుగా తగ్గించవచ్చు, ఇది వారి జీవిత నిర్మాణ సంవత్సరాల్లో అనవసరమైన వివాదానికి దారితీస్తుంది. బాల్య రిజిస్ట్రేషన్ యొక్క ప్రత్యేకతలపై ఇంకా స్పష్టత లేకపోవడంతో, బాల్య అపరాధి అతను లేదా ఆమె చేరాల్సిన పాఠశాలను బహిర్గతం చేయవలసిన అవకాశం కూడా ఉంది, ఈ పిల్లలకి అందుబాటులో ఉన్న విద్యా అవకాశాలపై తీవ్రమైన ప్రతికూల పరిణామాలు ఉంటాయి.
భారతీయ రిజిస్ట్రీ పిల్లల శ్రేయస్సుకు కలిగించే తీవ్రమైన హానిని చూస్తే, రిజిస్ట్రీ తప్పుడు అంచనాలపై ఆధారపడినప్పుడు మరియు నేరస్థులలో నిరోధాన్ని సృష్టించడానికి స్పష్టమైన మద్దతు లేనప్పుడు, రిజిస్ట్రీలో పిల్లలను చేర్చబడడం వల్ల సమాజానికి కలిగే మంచి కంటే పిల్లలకు ఎక్కువ హాని కలిగిస్తుందనే ఆందోళనను పెంచుతుంది. దోషులుగా నిర్ధారించబడిన బాలబాలికలు మాత్రమే కాకుండా, చార్జిషీట్ దాఖలు చేయబడిన పిల్లలు కూడా రిజిస్ట్రీ యొక్క పరిధిలో చేర్చబడతారు. దాని ఫలితంగా పిల్లలు దోషిగా నిరూపించబడకపోయినప్పటికీ కళంకం మరియు గాయాలకు లోనవుతారు.. ఇది తగిన ప్రక్రియ యొక్క హక్కును ఉల్లంఘించడమే కాక, ఇప్పటికే బ్యాక్ లాగ్ చేయబడిన న్యాయ భారతీయ వ్యవస్థలో అధిక-నేరీకరణ సమస్యను సృష్టిస్తుంది. రిజిస్ట్రీని ప్రవేశపెట్టడం వెనుక ప్రభుత్వం యొక్క ఉద్దేశ్యం అర్థమయ్యేలా ఉంది, కాని పిల్లలను రిజిస్ట్రీలో చేర్చడం, అసంఖ్యాక బాల్య రెసిడివిజం(చేసిన నేరాన్నే మళ్ళీ చేయుట) రేటుతో, నిరోధాన్ని పెంచడం మరియు సమాజాన్ని మహిళలకు మరింత సురక్షితమైన ప్రదేశంగా మార్చడం వంటివి చేయవు. లైంగిక నేరాల నివారణతో ఎలా వ్యవహరించకూడదనే దానిపై అమెరికన్ రిజిస్ట్రీని భారత ప్రభుత్వం రోడ్‌మ్యాప్‌గా(నిదర్శనముగా) తీసుకోవాలి. శిక్ష యొక్క లక్ష్యం నేరస్థుడు కొత్త నేరాలకు పాల్పడకుండా నిరోధించడం మరియు ఇతరులు ఇలాంటి నేరాలకు పాల్పడకుండా నిరోధించడం. ఎన్‌ఎస్‌డిఓలో బాలలను చేర్చడం ద్వారా ఈ లక్ష్యం నెరవేరకపోవడంతో, తగిన విధాన మార్పులను భారత ప్రభుత్వం చేపట్టాలి.
